Storytelling heeft invloed op de manier hoe je naar iets kijkt. Het vertellen van een verhaal kan helpen om iets in een positief perspectief te plaatsen. Om een onderwerp te framen. En dat is best handig in een wereld die je graag beschermt, maar waar dat niet altijd cool is. Hieronder lees je hoe wij storytelling als instrument inzetten voor onder andere framing en verandering.

Storytelling en framing

Ik combineer graag het nuttige met het aangename. Bijna vijf jaar geleden begon ik voor de fun met #ploggen: hardlopen en zwerfvuil rapen. Het experiment pakte goed uit. Het was leuk én nuttig. Dus wilde ik kijken of het zou lukken om ook anderen met het plogvirus te besmetten. Storytelling werd mijn instrument. En deze storytelling-aanpak werkte. Niet alleen om een breder publiek te krijgen, ook om het vooroordeel dat kleeft aan zwerfvuilrapend Nederland (vies, vuil, doe je toch niet!) de kop in te drukken.

Bureau-halt

“Ja dááág, ik zit niet bij Bureau Halt of zo…” Dat was vaak een eerste reactie als ik in een klas met pubers vertelde over ploggen. Een half uur later waren ze niet meer weg te krijgen bij het slootje. De ene meid pakt de hand vast van de andere meid, zodat ze niet in de sloot valt en reikt met haar grijper over het kroos. “Ah dat ene blikje nog, meneer. Mag dat?”

Fit blijven

Ploggen was en is voor mij een goede manier om fit te blijven. Hardlopen in een constant tempo moet je dan uit je hoofd zetten. Maar daar komt iets anders moois voor terug. Hardlopen in verschillende tempi, een squat én andermans shit opruimen.

Verschillende perspectieven, verschillende dilemma’s

Vanuit een ander perspectief zie je weer hele nieuwe dingen met allerlei andere raakvlakken en ‘ingangen’. Het ploggen maakt allereerst het onderliggende probleem zichtbaar waar we allemaal mee te maken hebben: er ligt teveel zooi. Of vanuit het consument/producent-perspectief gedacht… we kopen/produceren best veel hap-slik-weg(mik) producten. Of vanuit gezondheid geredeneerd… wat eten en drinken we eigenlijk veel en ongezond, ook als we onderweg zijn. Obese en diabetes type 2? 🤔

Ja, misschien ga ik ver. Sorry daarvoor.

Rapen is van alle tijden

Wandelen en tegelijkertijd zwerfvuil rapen is natuurlijk niet nieuw. Er zijn altijd wel mensen geweest die een blikje of zakje zagen zwerven en dit en route meenamen. “Ik doe het al vijftien jaar”, zeggen mensen dan tegen mij als ze me bezig zien. “Ik raap altijd wel wat op.” Misschien dat ze zelfs bij elke wandeling standaard een zakje bij zich hebben om actief op zoek te gaan naar zwerfvuil. Dit ‘soort’ zwerfvuilrapers – plandelaars – zijn vaak onzichtbaar. Lopen er niet per se mee te koop, rapen op eigen initiatief, in hun eigen buurtje. Helemaal prima.

Ons pakkie an

De grote ellende is meestal verderop te vinden, buiten je eigen ‘comfort zone’. Daar wind je je dan meestal minder over op. Omdat je het niet ziet. Of omdat je vindt dat het niet ‘jouw pakkie an’ is. Vaak is het jackpot bij doorgaande routes, op fietspaden en autowegen. Of bij parkeerplaatsen (zogenaamde chillplekken) waar coole gasten en meiden hun bolide showen en meteen een paar blikjes en een snack achterover slaan. De hotspots, iedereen kent ze wel. En geen hond die eraan denkt om hier met een team mensen eens even flink huis te houden. Wie gaat daar nu zijn vingers aan branden? Ik dus. Of eigenlijk: wij. Want we zijn inmiddels met een harde kern ploggers en plandelaars. En ik zal je zeggen: vaak is de troep in twee minuten opgeruimd als je je even kwaad maakt.

Zwaan kleef-aan-effect

Plogging heeft een zwaan-kleef-aan-effect. De term alleen al: het klinkt cool, modern en sportief. Ik heb de kreet leven in geblazen en het zwerfvuil rapen in de gemeente steeds meer ‘gewoon’ en ‘iets van ons allemaal’ gemaakt. Samen met mede-ploggers, de gemeente andere organisaties. In de zomer rennen we nu regelmatig in ons groene t-shirt met een groep van zes a zeven man/vrouw op zondagen, #plogzondag genoemd. De grote groep ploggers en plandelaars daaromheen houden we actief betrokken met onder andere events. Gemiddeld doen daar dertig a veertig mensen aan mee. Ook kunnen inwoners nu heel makkelijk grijpers lenen of krijgen om zelf op pad te gaan.

Storytelling, framing en verandering

Storytelling werkt. Er is een zwerfvuil-fitheid verhaal gecreëerd waar mensen graag bij aansluiten en plogging is het vehikel. Het frame van ‘zwerfvuil rapen’ is veranderd. Ploggen wordt gedragen en geaccepteerd. Het Bureau Halt-gehalte waar zwerfvuilrapers soms mee stoeien gaat er vanaf. Het is een verhaal dat niet is komen aanwaaien. Ook al kost het uren, dagen en weken om de community en het verhaal levend te houden, het is mijn persoonlijke missie om te blijven strijden voor onze kinderen en een duurzamere wereld. “Hé, daar heb je weer een plogger”, dat klinkt als goud.

Inspiratie nodig?

Check de case Verandercommunicatie met PloggingNu op Storyliner of de website Duurzaam denken en doen voor meer inspiratie.

Contact

Wil je een keer van gedachten wisselen over storytelling, plogging of iets anders? Bel me: 06-48444736 of stuur een mail naar har@storyliner.nl

Iedereen roept hetzelfde in vacatures, put uit dezelfde (Artificial Intelligence of Google-)bibliotheek voor inspiratie en rijgt een aantal verleidende zinnen aan elkaar in de hoop op actie-reactie. Storytelling biedt een lonkend perspectief: échte mensenverhalen. Zo weet je meteen hoe het ervoor staat, wat de harten van je mensen sneller laat kloppen en – niet onbelangrijk – waar je nog aan moet werken.

Storytelling klinkt makkelijk: verhalen vertellen. Maar let op, het is een skill die onder je huid moet gaan zitten om het werkelijke effect te ervaren. Storytelling inspireert en zorgt voor een leereffect. Dit artikel van de Harvard Businessschool gaat daar ook over.

Storytelling is vooral ook storylistening

Verhalen in en van je organisatie laten zich niet altijd meteen aan de oppervlakte zien. Het kost veel tijd en energie om die verhalen vanuit verschillende – en het liefst alle – invalshoeken te vinden en op te rakelen. En het luistert nauw om binnen al die verhalen de juiste nuances en rode draad te vinden. Storytelling is daarom voor een belangrijk deel ook storylistening. Vooral in het begin van een traject leg je op een objectieve, integere en secure manier je oor te luister. Om vervolgens het juiste verhaal als anker voor je organisatie op te tekenen, vorm te geven en uit te dragen.

Emotie is de trigger

Door de thermometer op deze manier in je organisatie te steken krijg je meestal verrassend positieve kanten van je organisatie te zien en te horen. Soms maken ze ook genadeloos zichtbaar wat er in je organisatie speelt. Alle emoties en gevoelens die boven komen, zijn precies wat je nodig hebt om de (hernieuwde) verbinding te vinden met je mensen, te overtuigen, te verleiden of betekenis te geven aan verandering.

Wat levert Storytelling je op?

Storytelling kan op allerlei manieren voor jouw merk of organisatie werken:

• Vergroten betrokkenheid van medewerkers (tijdens organisatieveranderingen)
• Verstevigen van je positie in de markt
• Vergroten van je naamsbekendheid
• Creëren van draagvlak voor een idee, concept of campagne
• Versterken van je identiteit
• Verduidelijken van je visie, missie en (communicatie)strategie van je onderneming
• Verhelderen van communicatieboodschappen; lastige materie wordt veel leuker

Storytelling brengt ‘je zaak’ in beweging. Het is dé manier om je merk of organisatie zowel intern als extern op de kaart te zetten. Om het karakter van je organisatie te leren kennen en uit te dragen. Hier komt geen AI of Google-assistent aan te pas, dit is mensenwerk. Graven. Luisteren. Duiden. Om vervolgens te gaan bouwen.

De bouwstenen voor je story

Vanuit de authenticiteit van je merk of organisatie kun je met de volgende storytelling- bouwstenen de verhaalkracht van je organisatie kleur geven:

• Karakters: mensen of dingen die een bepaalde rol vertolken. Karakters zorgen voor herkenning en identificatie.
• Frictie: er is sprake van een tegenstrijdigheid. Belangrijk voor spanningsopbouw en emotie.
• Gebeurtenis: er vindt een bepaalde gebeurtenis plaats of er is een bepaald doel, waardoor het verhaal begint.
• Plaats: het verhaal speelt zich af in een bepaalde omgeving
• Kanaal: je kunt een verhaal op allerlei manieren ‘consumeren’; vertellen, opschrijven, verfilmen, beluisteren, etcetera.
• Perspectief: de verteller is de jij, wij, ik of een buitenstaander. Zorgt voor dynamiek en verrassing. Lees ook De rol van perspectief in verhalen.  
• Plot: een op-het-puntje-van-je-stoel verhaal of publiek dat aan je lippen hangt, omdat je naar een climax toewerkt.

Hoe helpen wij jou met je verhaal?

Ieder persoon, ieder merk en iedere organisatie herbergt een ‘story’. Wij hielpen al verschillende organisaties met het vinden en optekenen van hun merkverhaal.

Meer weten over onze aanpak? Kijk bij Storytelling voor jouw organisatie of neem contact op.

Speciaal voor organisaties in de haven en industrie bieden we in samenwerking met Mainport Academy een Training Storytelling voor de arbeidsmarkt aan.