Laat lef tot leven komen

Gelukkig bestaan ze: mensen die me als creatieveling volledig laten pieken. Die het aandurven om knipogen in zakelijke teksten te laten staan. En die het verschil maken door dat niet alleen te zeggen, maar dat ook écht doen.

Cees
Cees Vingerling is er zo één. Als tekstschrijver had ik altijd de eer voor de Rabobank, waar hij destijds werkte, de verslaglegging te verzorgen van Inspiratiebijeenkomsten. Het waren feestjes om erbij te zijn, maar ook om er over te schrijven. Iedere bijeenkomst was compleet anders en toch hetzelfde. Maar iedere keer opnieuw dezelfde riedel opdreunen? Daar pas(te) ik voor.

Alsof je erbij was
Het was zonde als je niet bij het event aanwezig kon zijn. Ondernemers uit alle hoeken en gaten hadden al een half jaar ervoor de avond vrijgemaakt. Als je er niet was, dan miste je iets. Dus wilde ik de verhalen zo opschrijven dat het voelde alsof je erbij was. Mijn doel was om me iedere editie te laten verrassen door wat ik zag, voelde en hoorde. Dat liet ik uit mijn pen vloeien. Soms ging ik iets te ver, maar vaak zat Cees te smullen. Om een voorbeeld te geven, met onderstaand intro begon mijn verslag van de avond met Olcay Gulsen.

“Een stijlvol geklede jongedame manoeuvreert zich heupwiegend, maar uiterst geconcentreerd, richting Theater De Stoep. Ik loop er zo’n twee meter achter. Elke stap moet voor haar een overwinning zijn. Als ze bijna met haar pumps in een voeg blijft steken en door haar enkels klapt sta ik al klaar om haar op te vangen. Het blijkt niet nodig. Gelukkig gaat het nét goed. “Doe je wel een beetje voorzichtig?” Balancerend en telefonerend tegelijk kijkt ze om: “Ja, nee, het lukt wel,” zegt ze stoer, “het is ook zo wat om je auto in de modder te parkeren hé?”

Om vervolgens door te pakken met :

Veel laatkomers staan noodgedwongen geparkeerd in de berm langs de oprit, en ja: daar is het blubberig. Voor wie bijvoorbeeld niet met naaldhakken wil wegzakken in mul zand, parkeert een eindje verderop. Vijf minuten lopen. En dan moet je als high-heeled en selfmade woman laten zien wat je in huis hebt.

“Ik heb makkelijk praten,” zeg ik tegen de dame huppelend op mijn platgelopen stappers, “maar je bent er bijna.” Ze lacht: “Ach, je moet er wat voor over hebben om 10 centimeter langer te lijken.”

Blozen
Als tekstschrijver vind ik het ook mijn plicht om op zoek te gaan naar emotie en persoonlijkheid in teksten. Dus wilde ik sprekers vooraf en achteraf polsen. Dat leidde tot mooie gesprekken in de coulissen. Ik weet nog dat ik Yolanda Eijgenstein wel wat weg vond hebben van Sharon Stone. Dat zij ik dan tegen haar. Ze blooste. En ik vond het knap dat Henkjan Smits twee dingen tegelijk: een interview geven en signeren. Compliment Henkjan! Het inspireerde me tot het schrijven vanuit nieuwe invalshoeken.

Gisteren af
De verhalen van de Inspiratiebijeenkomst moesten altijd snel af, soms zelfs binnen een dag. Als ik dan na de borrel om een uur of elf thuiskwam, kroop ik achter de computer en begon ik tot in de kleine uurtjes mijn aantekeningen uit te tikken. Dankzij koffielikeur kwam ik vaak een heel eind. Met ijskoude handen en tenen kroop ik dan meestal rond 4.00 uur tegen mijn vrouw aan. Want over drie uurtjes zou de wekker weer gaan.

Inpassen
En dan word je wakker. En dan maak je weer iets mee wat perfect past in het verhaal van Leen Zevenbergen over kindercreativiteit. Dat onthoud je en fiets je nog even in de tekst die dag…

“Ik wil weten wat er in dat gat zit,” zegt mijn zoon van vijf terwijl hij met zijn vinger in het afvoerputje van de wastafel roert. We hebben haast. Over tien minuten begint school. Hij zet de kraan aan. Eerst zachtjes. Om te kijken waar het water naartoe stroomt. Dan draait hij hem wat verder open. Vaak grijp ik dan in: zonde van het water. Deze ochtend laat ik het oogluikend toe…

Apetrots
Ik ben apetrots als mijn pennevruchten ondanks alle zakelijkheid hun oorspronkelijke en meer menselijke karakter behouden. Het heeft vorig jaar geleid tot een geweldig boek van Cees: ‘Inspiratie als drijfveer’. En met Cees gooien gelukkig steeds meer bedrijven (of eigenlijk ondernemers) het schroom van zich af en durven ze meer van zichzelf te laten zien. Taartwinkel Enjoy-Cakes timmert al jaren aan de weg en overleeft niet voor niets de retailoorlog in de winkelstraten van Spijkenisse. Maar ook YourSurprise, een gaaf bedrijf uit Zeeland en nieuw in mijn portfolio, laat haar hart spreken. Mensen doen zaken met mensen. Bel of mail me gerust als je hierover een keer in gesprek wilt.